.:: تیکه کلام ::.

[رمز سابق]

.:: تیکه کلام ::....

امروز 12 بهمن، سالگرد دهه ی پیروزی انقلاب سال 57 هست. من تا حالا خیلی به انقلاب فکر کردم و اینکه آیا انقلابی که در اون سال شد، کار درستی بود یا نه؟ بالاخره ماها که نسل پس از انقلابیم و نه دوران شاه رو دیدیم نه دوران اوایل انقلاب رو، معمولا با دیدنِ وضعیت فعلی، اقدامات نسل قبل خودمون رو می سنجیم و مورد قضاوت قرار میدیم.  از یک طرف، میشه یک ایران مدرن و شکوهمند و مثلا آزاد - از نظر پوشش و اعتقادات - رو در زمان شاه دید، اما از یک طرف دیگه، فردی به نام "شاه" در راس کشوره با اختیارات خداوندگاری! کسی حق نداره بگه بالای چشمت ابروئه و مردم هیچ نقشی در انتخاب دولتمردانشون ندارند. ثروت و قدرت در انحصار یک خانواده قرار داره ، و همه جای کشور، ملک طلق و جزو اموال شاه و خانوادش محسوب میشه، در حالیکه اکثر مردم از عادی ترین امکانات زندگی هم محرومند. خارجی ها - به خصوص آمریکا - در ایران انواع پایگاه نظامی دارند و اینجا رو بخشی از خاک خودشون می دونن که حتی شاه برای برخی تصمیمات، باید از اونها اجازه بگیره. آمریکایی که خودش نسبت به جهان نگاه ارباب - رعیت داره و دنبال نفت و منافع خودش در این کشور بوده. ب .:: تیکه کلام ::....

[رمز سابق]

.:: تیکه کلام ::....

دوتا فیلم سیاسی جشنواره ی فجر امسال رو تماشا کردم. یکی به نام "ماه گرفتگی" و مربوط به وقایع سال 88 بود و یکی هم به نام "ماجرای نیمروز" مربوط به وقایع سال 60 و ترورهای مجاهدین خلق و کشته شدن نفر دوم این گروه بود.

هر دوی اینها نیاز به یک تحلیل و بررسی جداگانه داره که به زودی می نویسم.

.:: تیکه کلام ::....

این دهه ی فجر، روزی دوتا فیلم می بینم و برای همین اصلا وقت نمی کنم وبلاگ رو به روز کنم. تا الان فیلم های "گشت 2"، "ویلایی ها"، "تابستان داغ"، "سد معبر"، "یک روز به خصوص"، "آباجان"، "ماجرای نیمروز"، "ماه گرفتگی"، "خوب، بد، جلف" و "انزوا" رو دیدم و امشب هم میخوام فیلم "قاتل اهلی" و "بدون تاریخ، بدون امضا" رو تماشا کنم. بنابراین تا میخوام در مورد یک فیلم حرف بزنم، فیلم دیگه ای رو تماشا می کنم و به طور کلی یادم میره که چی میخواستم بگم. فقط می تونم بگم که اکثر فیلم های این دوره، در مورد دهه ی 60 و رنج و بدبختی و فقر مردمه و من موندم که کارگردانانی که این فیلم ها رو میسازن، دقیقا برای چه کسی فیلم ساختند؟ چون مردم اصولا برای تفریح و سرگرمی میان سینما، و هرگز فیلمی که درمورد همسران شهید، یا نک و نال و بدبختی باشه، جذابیتی نداره. بدون شک فیلم "گشت(ارشاد) 2" پرمخاطب ترین فیلم جشنواره ست ، چون محتوای بسیار خنده دار و فانتزی ای داره و بعد از اون "خوب، بد، جلف" سرگرم کننده ست. از بین این فیلم ها، "ماجرای نیمروز" که سیاسی و مربوط به ترورهای دهه ی 60 هست، اکشن و خوب ساخته شده، که البته اون هم یک فیل .:: تیکه کلام ::....

انقدر که دخترها توی صفحات اینستاگرامشون در مورد بازی امروز پرسپولیس - استقلال عکس و مطلب گذاشتند، پسرها نگذاشتند. از دیدنِ این همه کُری خوندن فوتبالی دخترها برای همدیگه و لحظه به لحظه پیگیری کردن و تماشای فوتبال ، تعجب کردم! و برام سوال شده که چرا با وجود این همه احساسات ورزشی دخترها، سهمشون از حضور مستقیم در استادیوم های ورزشی و خالی کردن هیجانات در ایران، صفر هست؟! واقعا عجیبه که توی ایران، به خانوم ها اجازه ی ورود به استادیوم داده نمیشه. فکر کنید سینماها تفکیک جنسیتی باشه و فقط مردها اجازه ی ورود داشته باشند، اون وقت چه اتفاقی می افته؟ یا پارک ها مردونه/ زنونه بشه و یک ساعت هایی فقط مختص آقایون و ساعت های دیگه مختص خانوم ها باشه!(که این اتفاق در بعضی پارک ها افتاده). قطعا هرجا که فقط مردها باهم هستند، میزان خشونت و جنایت و فساد بیشتر از جاهایی هست که خانم ها هم حضور دارند. اصولا زن ها باعث تلطیف فضا و جلوگیری از خشونت میشن. حتی اون پسرها و آقایون فحاش و بی ادبی که تیکه کلامشون فحش زیرشکمیه هم، به محض دیدنِ یک خانم، رعایت می کنند. از طرفی وقتی طرف با خواهر، مادر و همسر خودش به استاد .:: تیکه کلام ::....

فیلم "ماجرای نیمروز" رو که در جشنواره فجر دیدم، درباره ی وقایع سال 60 بود. خیلی خوب صحنه های مربوط به ترور بهشتی و رجایی و وضعیت بحرانی ای که کشور در اون مقطع درگیرش بود رو نمایش میداد. فیلم به لحاظ فیلمی خیلی خوش ساخت و خوب بود، اما به لحاظ فیلمنامه و داستان، تردید های جدی ایجاد می کرد و سوالات و ابهاماتی برای من به وجود آورد: ....

.:: تیکه کلام ::....

در تاریخ خواهند نوشت که فردی به نام سید محمد خاتمی، با تمام جفاها و محدودیت ها و ظلم هایی که بهش روا میشد، اما خواستار حفظ حکومت و جلوگیری از هرج و مرج و ثبات رهبری نظام بود و طرحی به نام "آشتی ملی" رو در کمال فروتنی ارائه کرد و می خواست بخش دیگری از مردم ناراضی هم داخل نظام قرار بگیرند. اما یک فردی که خودش رو بی نیاز از همه ی مردم میدید، نخواست و با رد این خواسته، کشور رو به ورطه ی سقوط و جنگ سوق داد. "ان الانسان لیطغی، ان رأه استغنی" ( به درستی که انسان طاغوت میشود، وقتی که غنی و بی نیاز شود؛ قرآن کریم). بشینید و تماشا کنید از این به بعد چه بر سر این کشور خواهد اومد. نمی دونم چرا رهبر نظام، رهبری خودش رو محدود به بسیجی ها و طیف خاصی از مردم کرده که حداکثر 10 درصدند؟ چرا مواضع رهبری، بعد از 88 انقدر تند و خشن و به دور از تدبیر صحیح هست؟ آیا شعارهای مردم در تشییع جنازه ی آقای هاشمی رفسنجانی رو نشنیدند؟ یا مشاورانشون دائما تحریک به تندخویی و عصبانیت می کنند؟ حرفهای ایشون هیچ تفاوتی با حرفهای روزنامه ی کیهان نداره و این خطرناکه. واقعا اگر ایشون دنبال حذف بخش بزرگی از مردم نبود، کسی مشکلی .:: تیکه کلام ::....

حجت الاسلام هادی غفاری (از روحانیون مبارز انقلاب) در برنامه ی خشت خام میگه: "مدتی چادر سرم میکردم و برای اینکه ساواک متوجه نشه، ده دوازده تا خانم که از دست پرورده های خودم بودند، همیشه دور من راه میرفتند و همراهم بودند." همچنین میگه: "ما در فلسطین با خانم دباغ مدت زیادی هم اتاق بودیم و آموزش مسلحانه می دیدیم." از اون طرف لطف الله میثمی (از انقلابیون عضو مجاهدین خلق) میگه: "همراهم برای عملیات بمب گذاری در اعتراض به کودتای 28 مرداد، خانم سیمین صالحی بود، که بهش می گفتم خواهر." اصغر زاده هم میگه: "وقتی انتخابات انجمن دانشجویان بود، به یکی از دخترهامون گفتیم که به نفع خانم مریم عضدانلو (رجوی) کنار بکشه." این اظهارات رو که گوش میدادم، یاد فیلم "ماجرای نیمروز" افتادم که در اونجا یک خانم جوان، عضو مجاهدین خلق بود و فعالیت های سازمانی علیه حکومت می کرد. اینکه قبل از انقلاب و اوایلش، این همه خانومها شدیدا سیاسی بودند برای من عجیبه. چون اخیرا فضای اینستاگرام طوری شده که هر پست سیاسی (چه به نفع حکومت چه علیه حکومت) باعث میشه آنفالو کنند. همه انگار یه جوری از سیاسیت متنفرند و می ترسند. درحالیکه ق .:: تیکه کلام ::....

الان ساعت 6 بامداد هست و من چند دقیقه ای هست که بیدار شدم.  در این وقت نماز صبح، خواب میدیدم که در یک جایی حضور دارم و موقع نماز هست. یکدفعه متوجه میشم که آقای کروبی اونطرف نشسته و مشغول خوندنِ نماز هست.  تعجب میکنم و میگم: کروبی چقدر پیر شده! و فوری میدوم سمتش... جمع محدودی که اونجا بودند هم همگی موبایل به دست میان تا با کروبی عکس بگیرند و کروبی یک عکس دست جمعی با همه میگیره. درحالیکه من هم تند تند با موبایلم مشغول گرفتن عکس هستم تا توی تلگرام و اینستاگرام بذارم و به همه بگم که دارم کروبی رو از نزدیک می بینم و آزاد شده! کمی اونطرف تر،آقای موسوی با خانمش رهنورد بودند. سمتشون رفتم و گفتم: میشه با شما عکس بگیرم؟ اول اجازه ندادند، اما بعد که خودم رو معرفی کردم، هر دو من رو بغل کردند و با اونها سلفی گرفتم!! بعد در حالیکه صدای اذان توی گوشم می پیچید، از خواب بیدار شدم. گفتم فوری این خواب رو بنویسم تا یادم نرفته. فکر میکنم جزو "رویاهای صادقه" باشه. چون من خیلی وقته که موقع اذان صبح بیدار نشدم و موقع اذان صبح همچین خوابی ندیده بودم. کاش به واقعیت بپیونده. .:: تیکه کلام ::....